sczepić

sczepić
{{stl_51}}{{LABEL="twpldesczepiacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}sczepiać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}sczepić{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ię) wagony{{/stl_41}}{{stl_7}} zusammenkoppeln;{{/stl_7}}{{stl_41}} kartki{{/stl_41}}{{stl_7}} zusammenheften;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}sczepiać się{{/stl_9}}{{stl_7}} sich festhaken{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • sczepiać się – sczepić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się z czymś, z kimś, zahaczając o coś, zawadzając czymś; zaczepiać się, zwierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sczepiać się sankami. Sczepić się uchwytami toreb.Wagony sczepiły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sczepiać — ndk I, sczepiaćam, sczepiaćasz, sczepiaćają, sczepiaćaj, sczepiaćał, sczepiaćany sczepić dk VIa, sczepiaćpię, sczepiaćpisz, sczep, sczepiaćpił, sczepiaćpiony «łączyć razem jakieś przedmioty, przyczepiać jeden do drugiego; spinać» Klucze sczepione …   Słownik języka polskiego

  • sczepiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sczepiaćam, sczepiaća, sczepiaćają, sczepiaćany {{/stl 8}}– sczepić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sczepiaćpię, sczepiaćpi, sczepiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć ruchomo poszczególne elementy czymś lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… …   Słownik języka polskiego

  • zaczepić — dk VIa, zaczepićpię, zaczepićpisz, zaczepićczep, zaczepićpił, zaczepićpiony zaczepiać ndk I, zaczepićam, zaczepićasz, zaczepićają, zaczepićaj, zaczepićał, zaczepićany 1. «umocować coś na czymś, przymocować do czegoś zahaczając, przypinając zwykle …   Słownik języka polskiego

  • zbroszurować — dk IV, zbroszurowaćruję, zbroszurowaćrujesz, zbroszurowaćruj, zbroszurowaćował, zbroszurowaćowany druk. «pozszywać, sczepić arkusze druku ujmując je w miękką okładkę, nadając im kształt broszury» …   Słownik języka polskiego

  • zewrzeć — dk XI, zewrzećwrę, zewrzećwrzesz, zewrzećwrzyj, zwarł, zwarty, zwarłszy zwierać ndk I, zewrzećam, zewrzećasz, zewrzećają, zewrzećaj, zewrzećał, zewrzećany, książk. «mocno zetknąć ze sobą dwie części czegoś, dwa przedmioty lub spowodować, by coś z …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”